سوال : حجاب در بهشت وجود دارد ؟ یا خیر ؟ چرا ؟

بهشت و آخرت چیزی به عنوان تکلیف و وظیفه شرعی وجود ندارد، چرا که دنیا خانه عمل و آخرت خانه حساب است و در آنجا دیگر عملی در کار نیست.
از ظواهر آیات و روایات استفاده می‌شود که در آخرت نیز در مسائل جنسی و اموری که بدان مربوط است محدودیتهایی وجود دارد. در وصف زنان بهشتی می‌فرماید:
الف:کَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ؛  همچون مروارید درصدف پنهان سوره واقعه، آیه 23، 

توجه به سه مقدمه جهت پاسخ به این سؤال ضروری است:

الف) در بهشت هر چه انسان درخواست کند به آن می رسد «ولکم فیها ما تشتهی انفسکم» (فصلت 31).

ب) همه چیز آخرت اعم از بهشت و جهنم با دنیا فرق دارد. به عبارت واضح تر آن جا جهان دیگری است با قوانین خاص خود به طوری که «ان الاخره لدار الحیوان» آخرت سرای زنده است یعنی حتی درخت در بهشت شعور دارد و وقتی شما اراده کنید از میوه آن بخورید خود درخت میوه اش را به شما عرضه می کند.

ج) آخرت سرای جزا است نه عمل.
راجع به حجاب هم از آن جا که پوشش بدن از غیر از نظر عقلی امری ممدوح است و نوعی کمال برای انسان محسوب می شود و بهشت محل خوبی ها است می توان گفت که حجاب در بهشت وجود دارد ولی نحوه و حدود آن برای ما معلوم نیست قرآن در مدح حورهای بهشتی می فرماید: 

«حور مقصورات فی الخیام؛ بهشت دارای زنان بهشتی (حوری ها) است که در سراپرده های خود مستورند» 
(الرحمن، آیه 72).

همان گونه که از اسماء و تعبیراتی که در مورد قیامت به کار می رود فهمیده می شود، و مورد تصریح روایات است، آخرت دار جزاء و پاداش است، نه تکلیف.
در پاسخ به قسمت دوم سؤالتان اشاره ای به تفسیر آیه 71 سوره مبارکه زخرف می نماییم. 
در این آیه آمده است: در بهشت هر آنچه دل بخواهد و چشم در آن لذت ببرد موجود است. 
با توجه به این آیه در اینجا سؤالى براى مفسران مطرح شده است، و آن اینکه آیا عمومیت و گسترش مفهوم این آیه دلیل بر این است که اگر مطالبى را که در دنیا حرام است در آنجا تقاضا کنند خداوند به آنها مى دهد؟
گاهی در پاسخ این سؤال گفته می شود که طرح این سؤال در حقیقت به خاطر عدم توجه به یک نکته است و آن این که محرمات و زشتیها در حقیقت همچون غذائى است نامناسب براى روح انسان، و مسلما روح سالم اشتهاى چنین غذائى نمى کند، و این ارواح بیمار است که گاه به سموم و غذاهاى نامناسب متمایل مى شود.
بیمارانى را مى بینیم که در هنگام مرض حتى تمایل به خوردن خاک و یا اشیاء دیگرى از این قبیل پیدا مى کنند، اما به مجرد اینکه بیمارى برطرف شود آن اشتهاى کاذب ساقط مى گردد. آرى بهشتیان هرگز تمایل به چنان اعمالى پیدا نخواهند کرد، چرا که تمایل و کشش روح نسبت به آنها از ویژگیهاى ارواح بیمار دوزخى است. 
این سؤال شبیه چیزى است که در حدیث وارد شده است که یک اعرابى نزد 
پیامبر(ص) آمد و عرض کرد آیا در بهشت شتر هم پیدا مى شود؟ زیرا من بسیار به شتر علاقمندم !
پیامبر(ص) که مى دانستند در آنجا نعمتهائى است که با وجود آن، مرد اعرابى شتر خود را فراموش خواهد کرد، در پاسخ با عبارتى کوتاه و پرمعنى فرمودند: "یا أعرابى إن ادخلک الله الجنة اصبت فیها ما اشتهت نفسک ولذت عینک" یعنی اى اعرابى اگر خدا ترا وارد بهشت کند آن چه دلت بخواهد و چشمت از دیدنش لذت برد در آنجا خواهى یافت.

("روح البیان"، ج8، ص391)

منبع : اهل بهشت