1-قاعده ی فقهی یک حکم شرعی عام است که با تطبیق دادن به آن احکام شرعی جزئی که مصداقی ازآن حکم عام هستند حاصل می شود

اماقاعده اصولی حکم عامی است که از آن حکم شرعی بدست می آید که با آن مغایر است

2-ما حصل قاعده ی فقهی احکام جزئی است مثلا قاعده ی طهارت وقتی بر مصادیقش تطبیق داده می شودمی گوییم این آب طاهر است .این لباس طاهر است

در حالی که از خلال تطبیق دادن قاعدهد اصولی یک حکم  کلی حاصل میشود.مثلا از خلال تطبیق دادن قاعده ی حجیة خبر  الثقه اینکه آب انگور کلی اگر بجوشد حرام است نه اینکه این آب یا این آب خاص حرام است

3-در قاعده ی فقهی در تطبیق دادن نیازی به مجتهد ندارد.مجتهد تنها قاعده را بیان می کند تطبیق آن بامکلف است مثلا مجتهد قاعده ی طهارت را ی گوید کل شیء مشکوک النجاسه هو طاهر اما اینکه این یا ان مشکوک النجاسه است که در نتیجه طاهر است وظیفه ی عامی{مکلف}است

اما در حجیةخبر واحد که قاعده ی اصولی است تطبیق آن بر مواردش وظیفه یمجتهد می باشد مثلا بحث می کند که آیا خبر واحد دلالت برحرمت عصیر میکند یا نه همچنین بحث از وثاقت راوی خبر واحد بعد ثقه بودن تطبیق می دهد

نکته:قاعده ی طهارة.فراغ.لاضرر و.....قاعده یفقهی هستند

حجیة خبر واحد .اصل استصحاب .براءة.....قاعدهی اصولی

نوشته شده در جمعه 91 دی 1ساعت ساعت 1:36 صبح توسط علامه بهمن آبادی| نظر بدهید